dinsdag 22 november 2011

Recensie op Opvoedadvies.nl

Het grote co-ouder doe boek, Petra Vollinga, Kosmosuitgevers


Per jaar krijgen zo'n 70.000 kinderen te horen dat hun ouders gaan scheiden. Een groeiend percentage van deze ouders (zo'n 20%) besluit na de scheiding de zorg voor de kinderen te delen, of te wel te kiezen voor co-ouderschap. 'Het grote co-ouder doe boek' is bedoeld voor deze ouders (en ook een beetje voor hun kinderen). Het geeft handvaten, tips en opdrachten om ouders te helpen hun weg te vinden in het opnieuw vormgeven van hun ouderschap.

Hierbij komt één belangrijke boodschap steeds weer naar voren: "Plaats het belang van de kinderen voorop." Zoals gesteld wordt in de 10 geboden van het co-ouderschap achterin het boek: "Gij zult uw ego regelmatig parkeren. Het gaat nu even niet om jou."
Met een flinke dosis relativeringsvermogen (de schrijfster spreekt uit eigen ervaring) en humor worden verschillende kanten van co-ouderschap belicht. Besproken wordt hoe je vertelt over de scheiding, hoe je rust en regelmaat bewaart, hoe je de zorg eerlijk verdeelt, hoe je alle praktische zaken kunt benaderen en vooral hoe je met elkaar in gesprek blijft. Naast de duidelijke boodschap dat het belang van de kinderen steeds voorop moet staan, wordt ook steeds benadrukt dat co-ouderschap vraagt om inzet, flexibiliteit en de bereidheid veel te overleggen en plannen.

Naast de ervaringen en adviezen van de schrijfster zelf komen ook een aantal deskundigen aan het woord waaronder een kindertherapeut, kinderrechter, scheidingsonderzoeker, kindercoach, mediator, een stiefouder maar ook één van de eerste kinderen die opgroeide binnen een co-ouderschap.
Het boek is vrolijk uitgevoerd en een echt doe-boek met een kwartet, waardebonnen, vakantieplanner, een co-ouderinterview en koelkast-lijstjes voor belangrijke afspraken. Het boek sluit af met een korte samenvatting.

Dit boek zal ouders die na een scheiding kiezen voor co-ouderschap helpen relativeren en haalbare eisen stellen. Het leert ouders niet over alles de strijd aan te gaan en de andere ouder zijn/haar eigen aanpak te gunnen. Zoals de schrijfster aangeeft: "Je moet soms even een stapje opzij doen. Om je kinderen er door te laten." In het belang van het kind, maar ook omdat je daar als ouder zelf uiteindelijk ook gelukkiger van wordt.